dülger balığı ve kesişim kümemiz

eve çıkacagım seneydi sanırım. beş yıl once yahut altı. dülger balığına benimle eve çıkmasını teklif ettim. dedim ki:

dülgerciğim gel birlikte eve çıkalım, deprem olursa birlikte ölürüz. hem ben sana kocaman bi' akvaryum alırım,istediğin kadar gezersin; ısıtıcı alırım hiç üşümezsin, daha ne istersen...

dülger balığı her zamanki bilgeliğiyle sakin sakin durdu biraz, ve:

şekerim burcu, seni kırmak istemem ama kocaman bir akvaryum ve ısıtıcı sence yeterli mi benim mutlu yaşamam için?

tam sözünü kesecek oldum,

lütfen ısrar etme. ben sana, gel okyanusta sana güzel bir ev yapalım, içine de kalorifer takalım desem ne dersin?

ama dülgerciğim benim yaşayabilmem için hava gerekli, halbuki sen benimle eve çıkarsan gene suda yaşayabileceksin.

dülger balığı hiç ummadığım bir şey yaptı, birden şarkı soylemeye başladı:

...I must love what I destroy and destroy the thing I love...

.......